Maandag 15 september

De afgelopen dagen stonden in het teken van weer wennen aan thuis. De voorgevel en voortuin waren prachtig versierd, maar binnen was het een ‘kale’ boel – zo zijn we het niet gewend. Het duurde ook niet lang of het was weer een gezellige bende in huize Kollenstaart – tja, dat is nu eenmaal het resultaat van het voor de laatste keer uitpakken van drie koffers en vier weekendtassen en handbagage…

Jonne en Timme hadden duidelijk hun mand met autootjes gemist en lagen al snel broemend en toeterend op het autokleed. Stella vond haar weg daar ook tussendoor en speelde in onze huiskamer alsof ze nooit anders gedaan had.

De afgelopen dagen stonden in het teken van uitrusten. Niet alleen van de reis, maar ook van de indrukken van de afgelopen weken.

Vandaag hebben we een begin gemaakt met de formaliteiten die nog op de agenda stonden. We hebben verslag uitgebracht aan Kind en Toekomst en daarna zijn we naar het gemeentehuis geweest om Stella ingeschreven te krijgen. Dat kon niet zo werd ons verteld, daarvoor moesten we eerst bij de IND op bezoek geweest zijn. We kregen wel al vast een formulier mee dat we de volgende keer ingevuld moeten meenemen (dat we vervolgens op de toonbank van de Wereldwinkel hebben laten liggen, omdat we al weer bezig waren met het aanvullen van onze voorraadkast…) en gingen door naar het volgende adres op onze ‘to do’- lijst. We hebben onze Nigeria-telefoon aangetekend opgestuurd naar een gezin dat deze week hoopt af te reizen naar Nigeria en toen zijn we naar huis gegaan om de IND te bellen voor een afspraak.
‘We maken standaard een afspraak voor over twee weken, want die tijd heeft u nodig om alle documenten te verzamelen, zoals de inschrijving in uw gemeente…’ Huh…??? Was mij eerder niet gezegd dat ik pas kon inschrijven als ik bij de IND was geweest? En wilde mevrouw-van-de-IND nu beweren dat ik pas bij de IND kon komen als ik bij de gemeente was geweest…? Grrr… Morgen dus maar weer terug naar de afdeling burgerzaken…

Daarna heb ik nog even een rondje advocatenkantoren gedaan om een idee van prijzen te krijgen. Stella is geadopteerd naar Nigeriaans recht en dat moet ook nog volgens Nederlands recht. Daar hebben we een advocaat voor nodig en in adoptieland zijn er een aantal die daarin hun kunde aanbieden.

Toen dat gebeurd was, hebben we de kinderschare ‘ingeladen’ in de auto (drie autostoeltjes op een rij gaat net…) en zijn we even naar de Hema geweest (oh…die heb ik ook zo gemist in Nigeria…) om Stella’s garderobe aan te vullen. Ik vertelde al dat ze met haar figuur nog niet echt mee kan doen voor Hollands Next Topmodel en in Nigeria was dat niet zo erg: daar was het warm en had ze aan een rompertje met een korte broek voldoende – en dat dat rompertje niet goed aansloot…ach, wat gaf ‘t… Nu willen we haar toch wat netter aankleden. Dus hebben we een stel rompertjes gekocht, wat t-shirts, een slaapzak (die plast ze – ondanks luiers - iedere nacht drijfnat…zucht…), slabben en spuugdoekjes, sokjes en natuurlijk Jip&Janneke-snoepjes voor de jongens. Kortom: een gezellig middagje met elkaar. De jongens heerlijk rennend door de winkelstraten – zonder dat er mensen ons verwijtend toeroepen dat we onze kinderen moeten vasthouden…hahaha… en Stella heerlijk slapend in de buggy.

Achter de schermen wordt er stiekem ook wat gewerkt. Sommige zaken moeten nu eenmaal geregeld worden…en Marien is vanavond naar de basisschool voor voorlichting over het onderwijs van groep 0/1 en 2, want Jonne gaat na de herfstvakantie voor ’t eerst naar school.

De Kollenstaartjes komen langzaam aan op gang…