Zondag 21 september

Zo, het weekend zit er bijna al weer op: we gaan onze laatste week 'adoptieverlof' in. Het was een
ontzettend druk weekend, maar wat hebben we genoten!

Gisteren hadden we 'koffie- en theevisite' om Stella's aankomst te vieren. Het was de eerste
'officiële' kennismaking met veel familieleden, vrienden, gemeenteleden en dorpsgenoten. De aula van school (wat is het toch geweldig dat je als dorp met nog geen duizend inwoners wel een middelbare school hebt...) was gezellig versierd met slingers en roze/witte hartjesballonnen. De tafeltjes waren voorzien van kleedje en rozenboeketjes en de (chocolade)soesjes en mini-tompoucejes stonden
uitnodigend op tafel.
Al voor tienen kwamen de eerste gasten binnen en het ging in één grote stroom door tot 12.15 uur.

Zoals dat bij een goed bezochte receptie gaat, hebben we alleen maar handen staan schudden en verteld hoe het met ons gaat - en met Stella in het bijzonder -, we hebben enveloppen en cadeautjes aangenomen en geen tijd gehad om koffie te drinken. We hebben de mensen niet precies geteld, maar we maken een redelijke schatting als we stellen dat er bijna 200 mensen geweest zijn... Een geslaagde ochtend dus!
We vonden het echt ontzettend fijn om te zien dat zoveel mensen gekomen zijn - sommigen van heel ver - en het was ook leuk om iedereen weer te zien. We hebben ongelofelijk veel gekregen en daar zijn we enorm dankbaar voor. Niet alleen is er massaal gegeven voor de Sisters in Lagos, Nigeria, ook wij zijn ontzettend verwend: Jonne en Timme vonden niet alleen de morgen een feest, ook de middag was een feest, omdat zij alle cadeautjes mochten uitpakken en ook zelf flink bedeeld zijn!

Bedankt voor alle belangstelling, bedankt voor alle goede wensen, bedankt voor alle mooie woorden,
mooie kaarten, leuke cadeautjes en fijne giften!

Dat het een drukke dag was, is nog steeds te merken aan Jonne en Timme. Stella was gistermiddag al weer aardig bijgeslapen. De koffie- en theevisite liet ze rustig over zich heenkomen: de eerste helft van de morgen heeft ze op Mariens arm geslapen ('dat doet ze anders nooit') - alsof ze het aanvoelde dat er héél véél ogen op haar gericht zouden zijn... Jonne en Timme - tja, dat is een heel ander verhaal. Tijdens het feest hadden ze dolle pret, samen met familie en vriendjes. 's Middags ging het ook nog goed: tijdens de startdag van de gemeente wisten zij zich uitstekend te vermaken met hun fietsen op het kerkplein en ook de bbq vonden ze nog leuk. Tijdens het openluchtoptreden van de gospelband sloeg echter de vermoeidheid dubbel en dwars toe: allebei wilden ze op schoot en ze wilden niet op maar één been zitten... Zelfs een ijsje bracht geen afleiding en toen Marien ze dan ook mee naar binnen nam, werd het alleen nog maar erger. Wanneer ze echt heel erg moe zijn, raken ze
echt overstuur en zijn ze ook bijna ontroostbaar. Dan is alles verkeerd en alles is om te huilen...
We zullen het deze week nog even rustig aan moeten doen met hen, zodat ze goed kunnen uitrusten!

Stella heeft gisteren samen met oma haar eerste hapjes brood gegeten. Toen we met de naaste familie nog even een broodje aten, liet ze duidelijk merken dat ze het broodje van oma ook lekker vond!
Danoontjes vindt Stella ook lekker, net als hagelslag (maar dan liever niet op brood...), een paar
rijstkorrels of sliertjes mie zijn ook nog wel het proberen waard, maar daar blijft het dan ook bij. Met de tuitbeker drinken gaat goed, dat doet ze alleen. En alles wat we haar in de fles aanbieden (melk met brinta, melk met liga, fruit+yoghurt+sap uit de blender) slokt ze ook zo naar binnen. We
hebben er alle vertrouwen in dat ze over een tijdje gewoon met de pot mee eet...