Zondag 17 en Maandag 18 augustus

Zondagmorgen zijn we niet naar de 'mama'-kerk gegaan en ook niet naar de 'papa'-kerk (zoals Jonne en Timme dat altijd noemen), maar waren we te gast bij de Christ Victory Church. Een zaaltje vol plastic tuinstoeltjes en er waren zo’n twintig kerkgangers. Maar: wel een volledige band met koor, drums, synthesizer en trommels en laten we zeggen dat Frank G. het geluid bij ons veeeel beter kan afstellen! Er was een enorm vurige voorgangster en de ‘halleluja’s , praise the Lord, amen’ klonken om de andere zin. Het duurde lang – zoals alles in Afrika lang duurt – en de jongens hadden geen zin in de Afrikaanse kindernevendienst en toen ze ook nog avondmaal wilden gaan vieren zijn wij weg gegaan. Er is nog een Nederlandse familie in Lagos en we waren met hen uitgenodigd bij een Zweedse familie om met elkaar te gaan zwemmen. Zondagmiddag hebben we bij het zwembad(je) doorgebracht: heerlijk ontspannen. Familie Kollenstaart was goed voorbereid: na het opblazen van 6 zwemvleugeltjes, een megakrokodil, een zebra en een Nijntje-zwemband kon iedereen te water. We waren met 7 volwassenen en 7 kinderen (5 Nigeriaanse + J&T) en het was dikke pret. Heerlijk ‘geluncht’ om 15.30 uur en toen naar ons nieuwe onderkomen: een mooi hotel waar we een betere kamer hebben dan eerst. Nog steeds met z’n allen op de kamer, maar dat gaat goed. De jongens slapen samen op een matras op de grond en Stella ligt in een travelcot.

Maandagochtend gaan we naar Mrs. Aino, zij heeft een winkel met Nigeriaanse cadeauartikelen en kunst. Daar legt Mr. Hakeem uit hoe het hier allemaal in z’n werk gaat: op z’n Afrikaans en daar moeten we geen commentaar op hebben, we moeten onze contactpersonen gewoon vertrouwen. We nemen de hele papierhandel door en komen erachter dat de 12 pasfoto’s die we met moeite hebben laten maken van mij nog steeds op m’n bureau in Ottoland liggen, maar voor de rest is alles in orde. Ook bekijkt Hakeem de cadeautjes die we meegenomen hebben voor verschillende mensen en maakt hij een selectie wie wat krijgt.
’s Middags gaan we naar het ministerie van sociale zaken en zitten we bij de ‘director’ in haar kantoor met onze kinderen. We moeten een aantal vragenlijsten invullen over onszelf (opleiding, banen, familie etc.) terwijl zij ons observeert hoe wij dat doen en tegelijkertijd met ons kind/onze kinderen omgaan. Gelukkig heeft iedereen zich voorbeeldig gedragen – Timme heeft zelfs de tafel afgenomen met een paar toetenvegers en uiteindelijk mochten we vertrekken. Zij maakt een rapport op voor de rechter die vrijdag uitspraak zal doen. Als dank hebben wij haar een cadeautje gegeven (Janneke: bedankt, je begrijpt wel wat ik bedoel!). Toen gingen we weer terug naar het hotel…en de rest van Lagos (16 miljoen mensen) moest blijkbaar dezelfde kant op. ‘Wat een file’, zoals J&T zeggen… Onderweg ging Timme helemaal over de rooie, hij was zo moe… Toen moesten we ook nog een nieuwe familiefoto laten maken, want J&T mochten er niet op en nog nieuwe pasfoto’s. Ongelofelijk zeg – zoals Jonne altijd zegt – ze maken daar nog foto’s op de ouderwetse manier met een flitser die de ogen uit je hoofd knalt… Daarna hebben we heerlijk gegeten in het hotel. Voor de jongens was het al te laat: zij hebben een half pak knackerbrod op…nu maar hopen dat ze dat hier ook verkopen… Effe allemaal poedelen in de douchebak en toen naar bed. Stella heeft het vandaag een stuk beter naar haar zin gehad: ze heeft veel meer gedronken dan de dagen daarvoor, want nu hadden we door hoe zij haar drinken/eten wil: in een babyfles…
Morgen hebben we een rustdag aldus Mrs. Aino…dan gaan we het straatleven Lagos eens een beetje ontdekken samen met Anita en haar zoon. Gezellig!