Donderdag 28 augustus

En zo kan de dag ineens ook weer heel anders verlopen…geen gezamenlijke maaltijd, geen foto’s… Jammer, hè?! Nu blijft het een gok hoe ik er uit zie: alleen mijn ouders hebben me gezien via Skype. De volwassen Kollenstaartjes hadden niet zo’n beste dag. Ziek zijn we niet, maar helemaal fit voelen we ons niet. Marien kreeg vannacht al buikpijn en was vandaag een beetje lamlendig (zou dat ijsje uit de vriezer van de Goodies dan toch niet helemaal goed meer zijn geweest of was het omdat FC Twente zo vreselijk verloren had gisteravond…?!) en ik voel me een soort vaatdoek… Een kort bericht vanavond dus, zodat we op tijd ons bed in kunnen en hopelijk nog een beetje een goede nacht maken, want morgen verhuizen we naar Epe. Een groot deel van onze spullen is al ingepakt, een groot deel zijn we ook al kwijt: we hadden veel speelgoed en kleding meegenomen (thanks to mam!) voor kindertehuizen in Nigeria en dat laten we hier in Lagos achter, zodat Mrs. Aino dat kan verdelen.

Tijdens het avondeten kwam de eigenaresse van het buitenhuis in Epe even langs om kennis te maken en zij verontschuldigde zich voor de wat primitieve omstandigheden daar. De stroomvoorziening is erg onbetrouwbaar, dus het zal vergelijkbaar zijn kamperen in een bloedhete lichtgewicht familietent onder de Italiaanse zon zonder stroom… Hahaha…gelukkig hebben we ons campingserviesgoed bij ons! Er schijnt daar wel in de buurt een internetcafé te zijn, maar net als de stroomvoorziening: erg onbetrouwbaar. We zullen zo vaak als mogelijk is een berichtje sturen, we gaan ook nog wel terug naar Lagos (onder andere om inkopen te doen bij de Shoprite en daarnaast is ook een internetcafé…). Niet alleen voor jullie vinden we het leuk om berichten te plaatsen, ook voor onszelf. De voornaamste reden dat we gekozen hebben voor een weblog bij waarbenjij.nu is dat je aan het einde van je reis je hele weblog kunt laten afdrukken in een album. Er is wel een maximum aan pagina’s, maar dat bekijken we thuis wel weer.
We wilden graag onze herinneringen aan deze reis vastleggen en als je eenmaal thuis bent, wordt dat wat lastiger en ik ken mezelf: thuis wachten er weer andere zaken en vervliegen onze herinneringen… Ook voor de kinderen zal dit album later een mooi document zijn, want wat zullen zij zich over vijf, tien, twintig jaar nog herinneren van deze bijzondere weken…?!
Het is heerlijk om aan het einde van de dag even te schrijven, even je gedachten te laten gaan over de dag die geweest is… Zoals gezegd: we hebben niet zo veel ondernomen. De kinderen hebben zich vermaakt in de lounge van het hotel, ze voelen zich steeds vrijer met het personeel en dat is leuk om te zien. Vanmiddag zijn we naar de Alpha Book Shop geweest, een christelijke boekhandel vlak naast het hotel. Aangezien ik al op de helft van m’n boekenvoorraad ben en we hier nog wel wat weken moeten verblijven, wilde ik graag nog wat aanschaffen. Er was keuze genoeg voor wie Engels lezen kan. Nu is dat ook niet m’n sterkste kant, dus met twee extra boeken moet ik nog een tijd vooruit kunnen! Ook de kinderen zagen een paar leuke boeken en dat dat in ’t Engels is, maakt voor hen niet uit…Nederlands kunnen ze ook niet lezen…hahaha… Deze winkel is ook een aanrader voor andere ouders die in Bogobiri zullen verblijven (ook als je geen christen bent), want er is ook een aardig assortiment Engelstalige, educatieve en creatieve boeken. Zo hebben we naast een paar boekjes voor Jonne en Timme over een raceauto en een tractor (met een christelijke moraal) ook twee dikke stickerboeken gekocht. En dat allemaal voor een special price (en dit keer echt, voor nog geen 30 euro een hele stapel boeken!).

We vinden het natuurlijk erg fijn dat jullie willen dat we zo snel mogelijk naar huis komen, maar we moeten rekening houden met een lange proceduretijd. Eerlijk gezegd hebben we weinig zicht op wat er nu achter de schermen gebeurt: vandaag hebben we de uitspraak van de rechtbank en het geboortebewijs van Stella gecontroleerd op namen (in de eerste documenten werden we steeds ‘Kollenstraat’ genoemd…) en data, nu kunnen de papieren naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken in de hoofdstad Abuja, dan komt de hele papierhandel weer terug naar Lagos en het resultaat zal zijn een paspoort voor Stella. Inmiddels zullen we dan een aantal weken verder zijn…

Lieve moderamenleden: een goede vergadering toegewenst morgenochtend, het werk staat even zo ver van me af dat ik zelfs niet even de stukken bekeken heb…

Tot zover maar even…