Maandag 1 september - deel II

En weer staan de drie koffers, vier weekendtassen en een evengrote hoeveelheid plastic tasjes ingepakt om morgenochtend vroeg ingeladen te worden in de auto van Ajuba... We vertrekken al weer uit Epe en gaan op weg naar Akure. Hadden wij ons ingesteld op een verblijf van een aantal weken in Epe, is het niet langer geworden dan een lang weekend.

Vandaag hadden we voor onszelf een dagje Lagos gepland. Inderdaad: zoals Hans d.R. treffend beschreef: van Goudriaan naar Rotterdam. Hoewel...de stroom doet het toch dagelijks in Goudriaan...?! In ieder geval: we verheugden ons op de mogelijkheden van het gigantische winkelcentrum waar de Shoprite gevestigd is en we zouden op bezoek gaan bij een Nederlandse zakenman (thanks to Annemieke!). Voordat het allemaal zo ver was, moesten we eerst nog even bij Mrs. Aino langs om afspraken te maken over het uurtarief van de chauffeur. Het is druk in Lagos - nou is het dat altijd - maar het is nu ook vooral druk door de adoptieouders uit Nederland en Zweden die in Lagos verblijven. Leuk om hen en hun kinderen te ontmoeten. Het was daardoor ook druk in het kantoor van Mrs. Aino. Op zich gaf dat niet, want dat gaf mij de gelegenheid om te internetten in het Bogobiri-hotel.

Toen ik terugkwam in de winkel van Mrs. Aino werd ons tussen neus en lippen gezegd dat we waarschijnlijk morgenochtend vroeg zouden vertrekken naar Akure... Huh...?! Ja, ze hadden ons daarover vanavond willen bellen, maar nu we er toch waren... This is Africa... Het punt is namelijk dat de paspoortboekjes in Lagos op zijn. En er is daar geen drukkerij De Groot die à la minute levert, dat duurt hier allemaal wel even. Daardoor lopen de procedures enorme vertragingen op, daarover schreef ik al eerder. Om ons dat te besparen, gaan wij naar Akure. Blijkbaar zijn de paspoortboekjes daar niet op. Blijkbaar kunnen we daar ook een paspoort voor Stella halen. Wat maakt het ons ook uit. Als het maar een stap is in de goede richting, als het maar een stap is op weg naar huis. Want buurtjes: wij missen jullie ook, Jonne en Timme willen ook graag met Joris op het kerkplein rennen en steentjes in de put gooien, even bij de geiten langs (hoewel we die hier voortdurend los op straat zien lopen) en naar de speeltuin.

Na dit verhelderende bezoek aan de winkel van Mrs. Aino zijn we naar het winkelcentrum gegaan en hebben eerst maar eens even goed geluncht. Dat was wel nodig, want we hadden nog maar een paar kurkdroge sneetjes brood en zoals het goede ouders betaamd, hadden we die aan J & T gegeven...hahaha... De jongens wilden vanmorgen graag een dubbele boterham met pindakaas (het laatste restje uit Nederland, vanmiddag hebben we pot pindakaas in de Shoprite gekocht van één of ander vaag merk...ben benieuwd of Timme dat pikt...) en dat kunnen we natuurlijk niet weigeren! Geluncht met pannenkoeken en pizza en toen boodschappen gedaan. Vervolgens op zoek naar het kantoor van Remco en nadat we daar een babbeltje gemaakt hadden nog even een blokje om. Toen Remco ons een routebeschrijving naar zijn kantoor gaf, zei hij: 'Bij het billboard van het Motherless Babies Home rechtsaf...' Hé, die plek stond nog op ons 'to do'-lijstje... Zo konden we 't een en ander vanmiddag goed combineren. De poort van het Motherless Babies Home stond open dus we zijn er gewoon naar binnen gelopen op zoek naar een kantoor. We hebben één van de mederwerksters gesproken en zij wist ons te vertellen dat Zainab (want zo heette ze toen nog, Stella is er door de Missionairies of Charity voorgezet - en Maartje door ons ertussen...) eerst een paar weken bij hen is geweest voordat ze naar de Missionairies ging. Ook hier waren we natuurlijk weer een bezienswaardigheid voor de vele kinderen en werd er veelvuldig 'oliebol' (=oyibo) geroepen naar Marien en de jongens. Ook hier kregen we de indruk dat er voor de kinderen 'goed' gezorgd werd - in deze omstandigheden op de beste manier. De speelplaats was groot en er was een groot aantal speeltoestellen. De kinderen zagen er goed uit en maakten een vrolijke indruk.

Daarna zijn we weer teruggegaan naar Epe en konden we zo aan tafel, omdat John een heerlijke maaltijd voor ons had klaargemaakt. En toen zijn we maar weer gaan inpakken... Morgen om 08.00 uur staat Ajuba, samen met Anita en Anthoni op de stoep en gaan we weer op weg naar het volgende avontuur... Het klinkt als een spannend kinderboek...