Zaterdag 6 september

Terwijl ik dit stukje schrijf, is het feest in Nijverdal zo'n beetje ten einde. Hopelijk is het gezellig geweest en is het een goed begin geweest voor de komende huwelijksjaren. Het kan niet anders dan dat jullie Stella's foto's allemaal hebben gezien!

Wij hebben geen feest gevierd - hoewel: als gezin met elkaar zijn, is toch altijd een feest...?! - wij hebben ons behoorlijk rustig gehouden. Voor de jongens een heerlijk voorspelbare dag: 's morgens lekker treuzelen met ontbijten en aankleden, dan wat 'knutselen' (ze hebben allebei een heel dik stickerboek: een soort encyclopedie waarbij de plaatjes uit (meerdere) stickers bestaan, vooral de bladzijden met voertuigen zijn favoriet en Jonne vindt het ook erg leuk om de bladzijden met voorwerpen die op kleur geselecteerd zijn te vullen) en daarna is het zwembad weer open. Het was vandaag een heel warme dag. Vandaag heeft Timme voor 't eerst de middag niet aan de rand van het zwembad doorgebracht, maar ín het zwembad. Weliswaar in een kleiner opblaasbad, maar dat geeft niet. In dit badje - dat naast het gewone zwembad staat - kan Timme naar hartelust rondbanjeren en spelen met de bal en zitten in het water, zonder dat 'ie koppie onder gaat. Stella en Jonne doken als vanouds het grote bad in en zo zijn wij inmiddels vaste gasten van het zwembad geworden. Behalve onze familie drijft er verder praktisch niemand in het water, want veel Nigerianen kunnen niet zwemmen.

Boodschappen moesten er ook weer gedaan worden, dat is iets wat altijd doorgaat en dit keer werd ik door Marien op pad gestuurd. Er moest ook geld gewisseld worden, want het hotel kan niet met euro's betaald worden en creditcard accepteren ze ook niet. Jonne en Timme vergezelden mij in een glimmende, goudkleurige Mercedes en toen we langs de kant van de weg stopten en de chauffeur aan mijn kant het raam liet zakken om appels te kunnen kopen, voelde ik me heel erg verwend. De appels waren snel gekocht (ai...vergeten af te dingen...), toen naar de 'supermarkt' (laat ik maar niets meer zeggen over het assortiment...grrr...) en toen op jacht naar batterijen voor ons fototoestel. Want in het digitale tijdperk doen de Kollenstaartjes het met ouderwetse fotorolletjes en een camera op batterijen! Dat werkt overigens prima en het levert ook prachtige foto's op - alleen moet je daar dus nog even op wachten...hahaha...

Na 'winkel' nummer zoveel waren ook de batterijen gekocht en hoefden we alleen nog maar geld te wisselen. Wie mij een beetje kent, weet dat ik niet zo'n rekenwonder ben. Het omrekenen van Nigeriaanse naira's naar euro's en andersom is dus steeds weer een hele toer... We gebruiken het foefje: delen door duizend, maal zes en dan heb je het bedrag in euro's. De eerste keer wisselden we 1000 euro in naira's om en dat kregen we allemaal in briefjes van 500...reken maar uit hoe hoeveel briefjes dat waren... Vorige keren kregen we in Lagos ruim 175.000 naira voor 1000 euro. Bij de receptie van het hotel werd ons verteld dat de chauffeur wel een adresje wist om geld te wisselen, want dat moest je niet bij de bank doen, want dan kreeg je een slechtere koers... Over alles wordt hier onderhandeld en dus ook over de wisselkoers. Ik schreef al eerder dat we daar niet bedreven in zijn - afdingen is niet iets dat in onze cultuur zit ingebakken en blijkbaar moet je daar de nodige brutaliteit voor bezitten om dat goed te kunnen. Een beetje bluffen, een spelletje spelen... Dus het eerste bod van de man op de hoek van de straat was 160.000 naira voor onze 1000 euro... Ik heb de chauffeur voornamelijk het woord laten doen en hij gaf gelijk aan dat we dat niet zouden accepteren, want in Lagos hadden we veel meer gekregen... De man op de hoek van de straat begon een heel betoog te houden over de wisselkoersen...slecht...ook in Lagos minder...goed bod... Na wat getik op zijn rekenmachine verscheen het bedrag van 165.000 naira op zijn schermpje. De chauffeur vroeg ik dit bod wilde accepteren en ik heb maar 'ja' gezegd. Ik weet niet of de wisselkoersen de afgelopen weken zo veranderd zijn of dat ik een beetje dom geweest ben... Wil iemand voor me uitrekenen of ik onszelf erg tekort heb gedaan?! Al vast bedankt!